Być, albo nie być ... oto jest pytanie !

Ostatnio dużo osób narzeka na ''głupie'' sny. Mnie też nawiedziła ta przypadłość. Przedwczoraj śnił mi się mój pies. Staliśmy na jakiejś drodze w około unosiła się bardzo gęsta mgła. Nagle mój tato puścił psa ze smyczy i kazał mu uciekać. Okropnie się bałam i krzyczałam, żeby tego nie robił, zaczęłam go okładać pięściami (tate rzecz jasna) Z mgły wyjechał ogromny tir, który pędził prosto na psa i tak okropnie głośno trąbił. Zaczęłam płakać, chciałam krzyczeć ile sił, ale z mojego gardła nie wydobywał się żaden głośny dźwięk. Jednak w rzeczywistości ten krzyk mnie obudził.

Cały dzień bałam się czy nic mu się nie stanie. Do tej pory jak o tym pomyślę mam gęsią skórkę …

No, a wczoraj wieczorem na wieczornym spacerze rozciął sobie łapkę. Dobrze, że tylko tyle, bo gdybym miała go zgubić lub gdy miałoby mu stać się coś gorszego … Aj lepiej nie myśleć ... tfu tfu tfu!!

Głupie sny i tyle. Nie mogła mi się przyśnić np. piękna zielona wiosna ? :P

Z innej beczki. Zastanówcie się jaka kwota jest dla was kwotą dużą, może nie tak znowu bardzo dużą, ale też nie małą (biorąc pod uwagę kryzys i że teraz właściwie każda wydana kwota jest duża).

I teraz pomyślcie co zrobilibyście, gdybyście mieli ją wydać na coś co zawsze chcieliście zrobić, ale zawsze były inne wydatki, zawsze trzeba było te pieniądze przeznaczyć na coś innego. Dodam również, że to co mielibyście zrobić często się nie zdarza, a nawet bardzo rzadko. To być może jedyna szansa na najbliższy rok, dwa lata(?). Teraz te wydatki niby też są, ale ostatecznie mogłyby poczekać do przyszłego miesiąca.

Zrobilibyście to czy dalibyście sobie spokój?

Jezus, ale namotałam. Więc jeśli nie będziecie wiedzieli o co mi chodzi nie martwcie się, ja chyba sama siebie bym nie zrozumiała … ;p